Wystawa Architekci polscy w Luksemburgu

Prezentacja wpisuje się w obchody stulecia relacji dyplomatycznych między Polską a Luksemburgiem. Wystawa ma przekrojowy charakter. Zobaczymy zarówno oryginalne prace, jak i współczesne odniesienia do dorobku architektów. Są tu m.in. makiety, grafiki i rysunki Architekci reprezentują trzy fale polskiej emigracji na Zachód. Bogdan Paczowski wyjechał w 1968 r., Jacek Michalski w 1970 r., a Stanisław Berbeć 1981 r.

ARCHITEKCI POLSCY W LUKSEMBURGU (film online)

Bohdan Paczowski urodził się 5 czerwca 1930 r. w Warszawie, zmarł 26 stycznia 2017 r. w Luksemburgu.

Architekt, eseista i fotograf. Ukończył studia architektoniczne w Krakowie i Mediolanie. Był związany ze środowiskiem paryskiej „Kultury”. Jest autorem licznych zdjęć postaci z kręgu „Kultury”, w tym Witolda Gombrowicza, z którym się przyjaźnił. Zrealizował m. in. siedzibę Komisji Europejskiej „Jean Monnet” w Luksemburgu 1975 r. Z pracownią luksemburską „Paczowski et Fritsch” zrealizował m.in. pierwszą rozbudowę Trybunału Europejskiego w 1994 r., pawilon luksemburski na Expo’92 w Sewilli, laboratoria IFREMER w Lorient (Francja, 2002 r.), terminal pasażerskiego portu lotniczego w Luksemburgu 2008 r. Zdobywał nagrody w licznych konkursach międzynarodowych, a w grudniu 2009 r. wygrał konkurs na projekt Muzeum Historii Polski w Warszawie. Przewodniczył bądź uczestniczył w wielu sądach konkursów międzynarodowych. Był m.in. przewodniczącym Sądu Konkursowego na budynek Muzeum Historii Żydów Polskich. Był członkiem IARP, Ordre des Architectes et des Ingénieurs w Luksemburgu i mediolańskiego Ordine degli Architetti della Provincia di Milano oraz współzałożycielem luksemburskiej Fundacji Architektury i Inżynierii. Publikował teksty m.in. w „Res Publice Nowej”, „Tygodniku Powszechnym”, „Zeszytach Literackich”, „L’Architecture d’Aujourd’hui” i „Architectural Review”.

Jacek Michalski urodził 13. czerwca 1947 r. w Wągrowcu, zmarł 28 grudnia 2016 r.

Urbanista i architekt. Absolwent Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. W latach 1971–1974 projektant w GP Instytutu Planowania Przestrzennego Wydziału Architektury Politechniki Warszawskiej. W 1974–1978 architekt w Biurze Centralnym Lotnictwa Cywilnego. Współpracował m. in. z Jerzym Hryniewieckim, Zdzisławem Hryniakiem, Wojciechem Kubikiem, Heleną Syrkus, Andrzejem Pazdejem, Maciejem i Ewą Krasińskimi, Olgierdem Jagiełłą oraz Jerzym Szczepanikiem-Dzikowskim. W latach 1982–1988 mieszkał i pracował jako architekt oraz konsultant w Algierii w biurach projektowych BEAO i BEWO w Oranie. Od 1989 do 2016 r. jako architekt niezależny współpracował z biurami Georges Reuter Architectes oraz Perry Weber et Associés w Luksemburgu.

Stanisław Berbeć urodził się 15 marca 1954 r. w Gorzkowie. 
Architekt i urbanista. Rozpoczął studia na inżynierii lądowej w Lublinie, a następnie podjął studia na Wydziale Architektury Politechniki Warszawskiej. Wyjechał do Luksemburga tuż przez stanem wojennym w Polsce. Dyplom architekta uzyskał w Saint–Luc w Liege w Belgii w 1984 r. Do dzisiaj mieszka i pracuje w Luksemburgu. Wyniki jego badań nad architekturą wiejską Luksemburga „Approche typologique de l’architecture rurale au Grand– Duché de Luxembourg” zostały wydane w 1992 r. przez tamtejsze Ministerstwo Kultury. W 1995 r. za otrzymał nagrodę Luxembourg Architecture Prize. Brał udział w krajowych i międzynarodowych konkursach architektonicznych, m.in. na Akademię Prawa Europejskiego w Trewirze (wyróżnienie), Centrum Kongresowe EUR w Rzymie (wybór na 9. Biennale Młodych Artystów Europejskich w Rzymie) oraz Administrację Miejską w Tuntange (zwycięzca konkursu w 2005 r., wymieniony wśród projektów wyróżnionych w Bauhärepraïs 2012 r.). W Polsce Berbeć współpracuje z magazynem „Architektura”, dzięki któremu rozsławia luksemburską architekturę. Jest też odpowiedzialny za koncepcję i projekt wystawy..