Obrazy uliczne – kolejna odsłona projektu „(Nie)codzienna. Sztuka i kontekst”

Rezygnacja z sali wystawowej, zatrzymanie sztuki niemalże „dwa kroki” od miejsca rutynowo jej przeznaczonego to znaczący gest artysty, który od blisko dwudziestu lat konsekwentnie przekracza granice tradycyjnie pojmowanego malarstwa tworząc na szarym, pakunkowym papierze obrazy nalepiane na miejskie słupy ogłoszeniowe.

Jego intencją jest kreowanie sztuki pogranicza - między malarstwem a performansem, między estetyką a sytuacją społeczną. Choć Piotr Jargusz korzysta z malarskiego języka wizualnego to ważniejszy dla niego jest sam akt obecności przypadkowego widza/przechodnia i sytuacja, którą swoją sztuką wywołuje.

W nowym cyklu „Frasobliwych i klęczących” wychodzi poza oczywisty religijny schemat ikonograficzny aby uzmysłowić nam, że postać klęcząca może być uniwersalnym znakiem pokory, namysłu i gestu zatrzymania się w biegu życia. W postaci frasobliwego można dostrzec symbol codziennego, egzystencjalnego smutku, zagubienia, poczucia braku sensu ale też uwrażliwienia na drugiego człowieka i jego doznania. Dla artysty niezwykle istotne jest tworzenie w przestrzeni publicznej takiej sztuki, która staje się jedynie subtelną interwencją. Ma być zauważana inaczej niż agresywne wizualnie, powierzchowne reklamy, jej intencją jest wywoływanie refleksji i emocji u odbiorcy.

Prezentacji nowych obrazów ulicznych prof. Piotra Jargusza będą towarzyszyć spacery, spotkania i warsztaty z artystą współorganizowane z Muzeum Manggha.

Prof. Piotr Jargusz

Malarz, animator działań artystycznych, autor tekstów o sztuce. Profesor zwyczajny Uniwersytetu Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie, gdzie pełni funkcję dyrektora Instytutu Malarstwa i Edukacji Artystycznej.

Urodzony w Krakowie. Absolwent krakowskiego Liceum Sztuk Plastycznych, gdzie uczył się w pracowni Piotra Jarży. Studiował na Wydziale Malarstwa i Wydziale Grafiki Akademii Sztuk Pięknych w Krakowie w pracowniach profesorów: Stanisława Rodzińskiego, Zbyluta Grzywacza, Janusza Orbitowskiego, Włodzimierza Kunza i Stanisława Wejmana. Ukończył Studium Pedagogiczne ASP w Krakowie w pracowni prof. Adama Brinckena. Realizuje idee malarstwa w przestrzeni społecznej.

Od dwudziestu lat swoje obrazy – malowane na szarych, pakunkowych papierach – nakleja na miejskie słupy ogłoszeniowe. Umieszczone pomiędzy reklamami, posterami, ogłoszeniami zwracają uwagę i zaskakują przechodniów mocnym wizualnym przekazem. Artysta tworzy je na podłodze, nakładając farbę wprost z puszki. Maluje pędzlem ale też często dłonią, uzyskując pełne emocji prace zawsze sygnowane charakterystycznym stemplem „Piotr Jargusz obrazy uliczne”, co staje się sygnałem dla przechodnia, że ma do czynienia ze sztuką. Kaligraficzne, lapidarne, ale wyraziste obrazy znajdujemy w zrealizowanych cyklach: „Święta polskie”, „Bóg się rodzi”, „Wielkanoc – Wielka moc”, „Umarli wstaną”, „Kobieta i Mężczyzna”, „Opowieści egzystencjalne”, „Viatoris – Między Wschodem i Zachodem”, „Miesiące”, „Święto Wiosny”, „Chłopi”, „Głód”, „Opisanie Polski według Marcina Kromera”, „Obrazy Weselne”, „Łódź Miasto Kobiet”, „Autobiografia”, „Serce dla Warszawy”, „Miłość jest najważniejsza” czy „Frasobliwi i klęczący”. Realizuje projekty animacyjne. Na Wydziale Sztuki UKEN prowadzi autorską pracownię malarstwa i pracownię Sztuki w przestrzeni społecznej. Jest trzykrotnym stypendystą Ministra Kultury i Dziedzictwa Narodowego, laureatem Nagrody Ars Quaerendi, przyznawanej za wybitne osiągnięcia na rzecz kultury Małopolski. Należy do Stowarzyszenia Otwarta Pracownia.

Projekt „(Nie)codzienna. Sztuka i kontekst” jest realizowany z inicjatywy Instytutu Malarstwa i Edukacji Artystycznej Uniwersytetu Komisji Edukacji Narodowej w Krakowie.

---

Źródło: Krakow.pl