„AGON” po raz pierwszy dla publiczności już dziś!

„AGON” inspirowany jest osobistym doświadczeniem łączenia pracy i macierzyństwa, lecz ma formę mockumentu, fałszywego dokumentu, w którym przejrzeć się może spory odsetek pracujących matek, nie tylko artystek.

 

Dominika Knapik wraca na scenę jako perfomerka, żeby opowiedzieć o pracach „na całe życie”: tej artystycznej i tej matczynej. Staje przy tym do walki z własną biografią: choreografki-pracoholiczki oraz odwiecznym poczuciem winy wobec dziecka wychowywanego przez zapracowaną matkę. Towarzyszką w tym pojedynku jest Pytia – choreoterapeutka, której nie umknie żaden szczegół. Na warsztat zostaje wzięty głęboko osobisty materiał, który jest detonowany poprzez autoironiczną formę mockumentu.

 

W spektaklu owocuje to zdystansowaną, szkatułkową narracją – dzięki niej widzowie mogą wybiec w przyszłość, jednocześnie cofając się w czasie. Wynikiem jest krytyczne, ale i niepozbawione poczucia humoru, studium o sensie uprawiania (artystycznego) zawodu i łączenia go z macierzyństwem.

 

Dominika Knapik

Dominika Knapik regularnie współpracuje z teatrami dramatycznymi w Polsce i za granicą, tworząc choreografie do cenionych spektakli dramatycznych (m.in. Igi Gańczarczyk, Jana Klaty, Mai Kleczewskiej, Pawła Miśkiewicza, Radka Rychcika, Anny Smolar, Anny Augustynowicz, Pawła Łysaka, Remigiusza Brzyka, Bartosza Szydłowskiego). Realizuje własne projekty taneczne i spektakle dramatyczne. Jest laureatką licznych nagród, zdobywczynią „Złotej Maski”, w 2015 roku nominowana do „Paszportu Polityki” w kategorii „Teatr”. Właśnie uczestniczy w próbach w Thalia Theater w Hamburgu do „Ksiąg Jakubowych” w reżyserii Eweliny Marciniak, laureatki najważniejszej niemieckiej nagrody teatralnej Der Faust 2020 za spektakl „Der Boxer” (2019). Przy obu wymienionych spektaklach Dominika Knapik współpracowała i współpracuje jako choreografka. Mieszka w Bochum, przed chwilą skończyła z sukcesem spektakl „Tiki i inne zabawy” we Wrocławskim Teatrze Pantomimy, a za moment wróci do Łaźni Nowej ze swoim być może najbardziej osobistym spektaklem.

 

---

fot. Klaudyna Schubert
źródło: krakow.pl